BBBB’s  (Boze Brabantse Boeren en Burgers)

In de jaren 90 was al duidelijk: de vee-industrie uit de hand liep. Dierziektes, milieuproblemen, flora en fauna denderden achter uit. Commissie Wijffels leverde in 2001 een ‘Agenda voor de herontwerp van de sector’. Applaus, maar het verdween in de la. 

 

En de sector, de sector groeide door.

In 2010 het burgerinitiatief ‘Megastallen Nee’ (33.000 handtekeningen) en de oproep van 100 wetenschappers om 'einde te maken aan georganiseerde onverantwoordelijkheid'.

MSRA, Q-koorts, antibioticaresistentie. Hoe duidelijk wil je het hebben?

En de sector, alsof er geen fosfaatplafond bestond, pleitte zelfs voor de afschaffing van het melkquotum en nam een groeispurt. Ondertussen zitten we ‘dik in de shit’.

Mestcijfers 2015 van de vee-industrie in Brabant: 15 miljard kilo! Daarvan kan Brabant er 40% gebruiken, 60% moet zijn weg vinden buiten Brabant maar er wordt gefraudeerd en zo’n 25% komt illegaal toch in de Brabantse grond. Handhaving schiet schromelijk tekort. Gezondheid wordt bedreigd, bodem en water verontreinigd. Iedereen boos.

En de sector, de sector wil groeien en minder regels? Dat kan voor de biologische en grondgebonden bedrijven. Er is maar 1 oplossing: Van bulk naar kwaliteit, dierenwelzijn en regionalisering, Wijffels zei het in 2001 al. De provincie, nog liever het rijk, moet de regie nemen.

Maar ook de consument moet zijn verantwoordelijkheid nemen en een eerlijke prijs betalen. De grootgrutters moeten hen daar maar bij helpen: niet stunten met vleesprijzen en zo snel mogelijk alleen drie sterren vlees aanbieden.

Bert Zwiers

Woensdrecht